Bobowski Jaksa z Bobów Juljusz, h. Gryf (1816–1878), urodził się 27 XII w Humniskach k. Brzozowa jako syn właściciela Humnisk Józefa Błażeja B. i Ludwiki Ruckiej. Po ukończeniu studjów prawniczych na Uniwersytecie Lwowskim wstąpił w r. 1838 do służby administracyjno-politycznej w gubernjum lwowskiem jako praktykant konceptowy, skąd w r. 1844 przeszedł na stanowisko komisarza kolejno w cyrkułach: stryjskim, złoczowskim, żółkiewskim. Od r. 1855 był sekretarzem namiestnictwa we Lwowie, poczem jako radca namiestnictwa objął w r. 1864 kierownictwo cyrkułu wadowickiego i tamtejszego urzędu powiatowego (Bezirksamt). Po zasadniczem przeobrażeniu ustroju Austrji i zaprowadzeniu w Galicji podziału administracyjnego na starostwa, powołany został B. w r. 1868 na starostę krakowskiego. Ze względu naznaczenie Krakowa, jako drugiej stolicy kraju, przyznano wówczas staroście krakowskiemu w obrębie m. Krakowa w zastępstwie namiestnika władzę kierowniczą, kontrolną i wykonawczą, jednakże bez nadania mu (mimo to stale potocznie używanego) urzędowego tytułu delegata namiestnictwa. W r. 1870 został mianowany radcą dworu. Podczas szalejącej w r. 1873 epidemji cholery B. przyczynił się wybitnie do jej zwalczania. Umarł na gorączkę tyfoidalną 16 I 1878 r.

Archiwum Państw. we Lw.: Akta szlacheckie, fasc. »Bobowski z Bobów h. Gryf«; Metryka Szlachecka, XXIV 5; akta prezydjalne namiestnictwa L. 8649/pr. ex 1838, L. 5739/pr. ex 1868, L. 7311/pr. ex 1869, L. 104/pr./g. ex 1870, L. 1981/pr. ex 1871, L. 26/pr./g. ex 1874; Niesiecki, I 35; Poczet szlachty galicyjskiej 24; schematyzmy urzędowe z lat 1839–1878; nekrologi w »Gazecie Lwowskiej« 1878, nr 17 i w »Czasie« 1878, nr 17.            

Feliks Pohorecki